PSG Christmas Boodlefight

The President graced the Christmas boodlefight of the Presidential Security Group held at the Grandstand of the PSG Compound in Malacañang Park, Manila on 19 December 2016.

SPEECH OF PRESIDENT RODRIGO ROA DUTERTE

DURING THE PSG COMMAND CHRISTMAS BOODLE FIGHT

PSG Grandstand, PSG Compound, Malacanang Park

December 19, 2016

If there’s a chair, sit down, please, kung may upuan. (laughter) Tindigan ‘to.

Secretary Hermogenes Esperon, Jr.; Brigadier General Rolando Joselito Bautista; the men and women of the Presidential Security Command, fellow workers in government, my beloved countrymen.

You know, I’ve been to places. But if you’d ask me if I enjoyed my trips, I do not. I hate to travel. But the problem is, I have to go around to get the feedbacks in advance, because we are hosting the summit next year, ASEAN. And I have to get their thoughts, yung mga policy, nailabas namin so that by the time the summit is already here, alam ko kung anong ilagay ko sa agenda; kung ano yang gusto ng Cambodia, Laos, Vietnam.

I have to talk to them personally, kasi sila yung head of state eh. Sila yung magbigay ng reflections sa bayan nila. And that is why, I have to travel so many days in the past few months. Kasi kailangan kong kunin ang—plus, of course, yung mga trade from Singapore and China.

I assure you—everybody’s concern, about our pivot, I have not—for the life of me, agreed to any military alliance. Neither the—may pinag-usapan kami ni Putin, of course, aid, and ano ba naman yang rifles na wi-nithheld ng America because of human rights violation.

Pero ako naman po, if I fail to solve this problem in this generation, we would be far worse, hindi ko kasi alam kung sino ang magiging presidente, sunod ko. I could go next month, I’ll—maybe, I’ll die, or whatever reason. Nandiyan na yan eh, kaya huwag ninyong iwanan ang bayan ninyo because there are 4 million shabu addicts and that is a horrible story. Four million is 4 million. It is no joke.

Ang problema kasi sa shabu, it is not solved individually. It is not like something na bilihin mo sa palengke, ice o tapos yung mga beverage, yung mga gulaman. Eh, ito, bilihin mo para—pinagbibili mo at bilhin ng tao para masisira. At yung iba na beyond repair, because constant use of shabu will shrink the brain of a person.

So hindi ko alam kung magkano, ahh magkano—ilan? Hindi kasi ako mahilig sa—hindi ko alam kung pila ka buok ang gunggong na. (laughter) So we have to sort out.

I just ordered the release of one billion para lang sa medication for those who are addicted and for those I cannot bring to the rehab center because wala tayo. I became your president midterm. Noong na-election, sabi nila, “bottoms up.” Eh bottoms up talaga so when I became president, ayun na. Yan na lang ang naiwan: operating plus maintenance. And I have been withholding, they want so much, to build the … and build. Sabi ko, “huwag muna, not at the time, kasi kulang talaga.” And you know, you must have something at the end of the year.

Alam mo, every time I take off sa ibang lugar: Indonesia, Singapore and you can see the progress of the country, napapaiyak ako. Hindi naman talagang drama na iyak, napapaluha ako. but misty eyed. When I think of my country, na bakit hanggang ngayon, para tayong eroplano nagti-take off, we are in the runway but there is no lift. Hindi talaga tayo umaakyat. I really do not know, maybe, its sheer population, resources before consumption, ganun, talagang marami lang.

And of course, I do not want a quarrel with the church but I will be ordering stronger measure this time for family planning. Talagang—you’ll have to do some programming and just to say to the people: dalawa, tatlo; tama na yun. Hindi na talaga kaya. Maawa ako sa Pilipino. Yung makita ko diyan sa—tapos, “Nasaan nanay mo?” “Hindi pa nauwi.” Just like in Davao, pero mabuti sa Davao, kasi may mapuntahan sila, may makain.

Kung walang ano, all the year round yan, lugaw. So pagka gabi, gutom sila, tanghali; or even breakfast; at 8 o’clock, may lugaw na. It’s a continuous program.

Maawa ako sa tao na, sobra-sobrang—Hindi mo mapapa-aral. Hindi mo mapa—Kaya, as I have promised, I will work on this year and it will be this year, na lahat ng edukasyon ng sundalo, pati pulis, mga anak, libre na. Gobyerno ang magbayad.(applause)

Alam ko kung gano kahirap ang mga—You must remember that my father was the first military governor ng Danao City, ‘yung sa Cebu, his hometown. He was a JAGO. JAGO ang tatay ko.

So ‘yung pag-alis ng, tapos ang giyera, siya ‘yung pinaka-first mayor doon, appointed. So ‘yan ang—kaya ko alam. Alam ko nga, punta namin sa Davao, talagang mahirap ang buhay namin.

Believe me, I know how it feels to be there. So, so much for the sentimentalities. Ako, okay ako. You are really guarding the Office of the President, not me. Kasi ang tao, may kanya-kanyang ano. You might be able to save me today, tomorrow; you know,the imponderables of life. Kaya, wala akong ilusyon diyan sa—gaano ako katagal.Basta ako, hanggang diyan lang. Tapos, eh ‘di tapos.

So, but you guard the institutions because that keeps our Republic from going up. Pero kailangan tayo mag-disiplina talaga, andyou know, I’ve been strict about corruption.

I just fired two associate commissioners sa—mga brod ko ‘yun sa fraternity and it’s—you know, wala tayong magawa, sinabi ko sa inyo.

And I just fired ‘yung ERC. How can I trust you hearing cases kung magkano ang bayaran natin ‘tong electricity na ‘to, kung ako, nagdududa dito na mabili kayo? Eh saan pupunta ‘yung tao?

I’m not saying—but ‘yung tamang-tama lang sana na hindi tayo magduda na pinagbibili tayo. You know, talaga, ako basta magkamali siya, alis ka. I do not care kung magpunta ka ng korte kung saan. Basta umalis ka sa lugar mo. And that goes for everybody.

Mga anak ko, pinangaralan ko, kaya kay Bong, sabi ko, kausapin mo. Wag na wag kayong pumayag sa mga anak ko, mga relatives ko. Pagka naggamit ng pangalan ko, may raket ‘yan. Hindi ‘yan pupunta sa inyo, makiusap na ano, if it is above border, bakit ka pa makikiusap-usap ng tao? Hindi pa nangyari, pag sinabi ko, huwag. Huwag na huwag.

Kasi ang sabi ko sa pamilya ko, ganito. And I will stand by my word: Pagka ang pamilya ko, mga anak ko, nasa kurakot, I will resign immediately.

Wala akong—tapos na ako. Eh nakapag-kuwan na ako. So 16thPresident for a few months, fine. ‘Yan ang suwerte ko. Basta may anak ako o mga pamangkin ko na nandiyan sa influence, peddling kasi ganito: pamangkin, anak; pagka nalaman ko ‘yan, I will resign immediately. Walang drama, wala lahat.

I mean, ito ang—huwag kayong ma—do not be offended. Sabihin ninyo na maligaya ka ba sa pagka-Presidente ko? Ang sagot ko sa iyo ganito: “Hindi ko kailangan.”

Hindi ko naman magsabi na malungkot dito. Itong bagay na itong posisyon ko, hindi ko kailangan sa buhay ko at this time of my life. I am 72, I’ve been mayor for 23 years, four years congressman, four years vice mayor kay Inday. Hindi ko—Kaya wala akong ano na sabihin na paalisin, mag-coup d’etat, go ahead. O mag-People Power, go ahead.

Kasi ‘pag natignan ko, wag na tayo magpatayan. Bakit kayo magpatayan mga sundalo? Stay there, ako ang lalabas. Maglakad ako diyan sa…—

Sabi ko na ano. Hindi ko sinasabing gawin niyo but always, ang mga administrasyon ganun nang ganun eh. Sabi ko, it is a position that I will work for. But if ask me, ano ang sagot ko, maligaya ba ako? Hindi. Sabihin ko sa inyo. Prangkahan ‘to, hindi ko kailangan ng position sa panahon na ito.

Alam ko, gutom na kayo, ako rin(laughter). Si SMC, nagbigay ng one gift pack each. Goods. Nandito si Wen. Tindig ka Wen.(applause)Asawa ‘to ni Lord ha, Velasco, congressman. Pero tingnan mo ang mukha. Tumindig ka, harap nila.O, harapin mo sila. O, kaninong mukha ‘yan? Psst. From the foundations sa SMC, one kilo each, ahh! 1,000k, 1,000 each cash; para sa inyong lahat. One gift pack, pati goods.

Dito naman sa akin, meron kayong Christmas bonus na 5(cheers/applause).Meron kayong combat pay.(cheers and applause) Meron kayong 14thmonth pay.(cheers and applause)At meron kayong 500 dito sa ating opisina, hindi akin. Dito sa Malacañan. Five. Kayo, 5,000 nga. 5,000, so kung dagdagan ko pa ito ng diyes mil, mas mayaman na ito sa lahat.(cheers/applause]

Well, anyway, alam naman ninyo, if you are—huwag naman sana. Huwag naman sana, pero ang sabi ko nga, ang tao may sinusunod na linya eh. Ang swerte natin, swerte talaga natin. Let’s—cannot—– you cannot avoid that.

If it’s your time, it’s your time. Pero huwag naman sana. May 100 kayo, tapos immediately 10 sa ating opisina. And 250, ano? Atin lang yan, wala yung—walang kasali yang Armed Forces ano ninyo, galing lang sa ating opisina. 200.

Maski isanggaraslang ngshrapnel:100,000. (applause) Para paglabas mo sa ospital; sige, inom.(laughter)Mga Bisaya dito, punta yang sabungan. (laughter)

So, ganito ‘yan ha? Hindi ako maligaya na maraming namamatay sa droga.Pero ‘pag piliin mo ako, ‘yang mga human rights, human rightsdiyan, itong mga—na ‘to, tapos the 4 million na sinira nila. Yung hinati-hati nila ‘yan eh. Si Albuera, si Odicta. Odicta, ang eastern side, Albuera.

Easily, magkano ang sini—ay! magkano, ilang buhay ang sinira nila? Over the years, mga one million. Kaya ‘yung pulis na nag-raid, na pinatay raw rubout, ang sabi ko sa kanila na, dito ako maniwala sa pulis.

Pulis ko, under ko ‘yan PNP, DILG. Kung sundalo, under ko, ako ‘yung Commander-in-Chief. Kung sabihin nila na ‘yun ang nangyari, doon ako maniwala. Eh saan? Dito ako maniwala sa mga—At saka sa totoo lang, you sacrifice the careers of the most just because one son of a—died. Ilan ang sinira niya na buhay? Ilang Pilipino ngayon—

You know what, ‘pag start niyan, dysfunctional family. Magnakaw iyan kung saan niya magkuha, tapos sa kapit-bahay niya, mang-rape. Iyong iba tinatadtad niya, kasi ang kamukha niya raw, demonyo. Ilan ‘yung bata na one year old, ni-re-rape nila?

Tapos mag—itong mga—na ‘to. Uubusin ko ‘to. Sabi ko nga, this is my orders to the police and to you: Go out and hunt for them. Place them under arrest if it is possible. Sino ba gustong pumatay? Pero ‘pag lumaban and you feel na ang buhay mo ang nakataya na, eh ‘di patayin mo eh.

About a third of that, ganun ang nangyari. Iyong mga two-thirds, yun’yung kanila-kanila. Remember, I said, I fired seven generals. Anong—tayo pa ang may kasalanan ngayon? Anong kasalanan ng Pilipino? Bakit nila ginaganun tayo? What crime itong mga bata na nagawa ba—na tatay na, bakit ninyo ginaganun ang mga anak namin? Kaya ako, talagang mainit masyado diyan.

Walang kasalanan ang mga anak natin. Wala naman itong kasalanan kay Odicta pati kay Albuera mayor na ‘yan.

Bakit mo ganunin ang Pilipino? Bakit mo sirain ang buhay ko? Sino ang magbahog sa akin ng lugaw pagtanda mo? Bakit mayaman ba tayo? Do you have a presumptous retirement waiting for you?

Eh saan magpunta? Sino ang magbili ng medisina mo, oxygen mo, libing mo? Mga anak mo, gawain mo ‘yang gago, saan ako pupunta? Akong mahirap?

Kaya papuntahin mo ‘yung rapporteur, sabi ko, gusto niya, conference. Iyang ano, one-on-one, ‘yan oh. Make it public, sige sabihin mo kung anong—saan mo kinuha ‘yung basura mo at sabihin ko sa kanya ang sentimiyento ko.

Patayin mo ako? Oh, sige, go ahead. Ipakulong ninyo ako, go ahead.

Dito makinig ka sa istorya ko. Sagutin ninyo itong four million na—Yan lang. Galit talaga ako kasi wala akong kasalanan, walang kasalanan ang Pilipinas sa iyo, bakit mo binababoy ang mga tao?

Kaya ganun. Sige lang makinig lang kayo, tutal may 5,000 available.(laughter/applause) Sige.

Basta ganito, sundin lang ninyo ang order ko na ‘yan, to a tee, exactly. Pero ‘pag nagbarilan na kung ano, hindi na ako makinig o papaano basta sinabi mo na “yon ang order mo, sir eh.” Because I am ordering you to destroy the apparatus, that includes the structure, mga building, mga factory ng shabu, pati ‘yung taong nandiyan.

Ang shabu, hindi mo ma-distribute ‘yan ng kanya-kanya. Hindi nga nabibili sa ano ‘yan eh. Somebody cooks, meron siyang mga lieutenants, tapos ‘yon. If I cannot destroy the apparatus mismo, tao, pati ‘yung structure, infrastructure, walang mangyayari. Kaya, I serve notice to all. Mangyari na ang mangyari kung saan ninyo ako idemanda, go ahead. But you, kayo ang nagsunod sa akin, I will protect you.

Sabi ko nga doon sa mga pulis: ‘Huwag kayong matakot. Akong bahala sa inyo.’ Ipo-promote ko kayo, ilagay ko kayo sa PSG. Para walang trabaho, sige lang—(laughter/applause)

Wala man, sabihin mo, “O, pare, sibat tayo, wala mang papatay diyan sa gagong ‘yan.” (laughter)Siguro mag-suicide ‘yan sarili niya. Hayaan mo.

Totoo, trabaho lang kayo. Just remain loyal to the Constitution. Do not be loyal to me. If I have committed a grave error, you can do what you want. But preserve the presidency pati ‘yung ano because it is needed by our country.

Maraming salamat po. ●